zaterdag 23 februari 2013

Bryce Canyon, 31 juli

Dag 13 Woensdag 31 juli 2002
Bryce Canyon
Overnachting: Ruby’s Inn Campground (www.rubysinn.com/rv_camp.html) Prijs Cabin $ 51

We laten onze auto bij Ruby’s Inn staan en nemen de shuttlebus naar het Visitors Center. Bryce  Canyon National Park kent tegenwoordig een vrijwillig shuttlebus systeem. Dat wil zeggen er rijdt een gratis shuttlebus, maar je bent niet verplicht om hem te gebruiken. Je mag ook met de auto het park in. We kijken even rond in het Visitor Center en vragen dan voor Marijke een Junior Ranger Program. Dit is een boekje met allerlei opdrachten, die met de natuur te maken hebben. Als je die allemaal hebt gedaan, word je Junior Ranger. Marijke wil dit graag worden. Eén van de opdrachten is om een ranger-activiteit bij te wonen, bijvoorbeeld een rangerpraatje. Dit onderdeel slaan we echter maar over, omdat in verband met de taal Marijke er weinig van zal begrijpen. De andere opdrachten, zoals opschrijven wat voor dieren je ziet, een wandeling maken, afval verzamelen e.d. kan ze wel en ze begint er fanatiek mee. Ze wil graag junior ranger worden. Je kan een badge verdienen.
Na het Visitor Center nemen we de bus naar Inspiration Point voor een mooi uitzicht over het Bryce Amphitheather. Bryce is een heel wonderlijk park. Het bevat duizenden oranje, roze, rode, paarse en geelwit gekleurde zandsteenformaties, die nog het meest lijken op grote stalagmieten. Sommige staan in grote aantallen, de zogenaamde ‘amfithea­ters’, vlak bij elkaar. Andere staan wat meer apart. De speciale vormen zijn ontstaan door erosie. De kleuren rood en geel worden veroorzaakt door ijzeroxide en de kleuren paars en zacht lila door mangaan in de rotsen. Afhankelijk van de lichtinval zien de kleuren er telkens weer anders uit. De eerste keer dat we het zagen, hadden we geen idee wat we konden verwachten en vonden we het prachtig. De tweede keer was het ook nog wel mooi maar toch al iets minder. Nu, de derde keer, vinden we het niet meer zo bijzonder. Uitkijkpunten zoals Bryce Point en Sunset Point slaan we dan ook over en we nemen de shuttlebus naar de Bryce Canyon Lodge. Vandaar lopen we langs de rim naar Sunrise Point.
Hier begint de Queens Garden Trail. Met een afstand van 2,5 km en een te overwinnen hoogteverschil van 150 meter, is dit de gemakkelijkste van alle wandelingen die in de Canyon afdalen. De meeste toeristen komen niet verder dan het bekijken van Bryce vanaf de rand, maar een wandeling in de Canyon is aan te raden. Pas dan zie je hoe groot de hoodoos, zo heten de rotsen, zijn. Judith heeft echter weinig zin in wandelen. Ze wil liever naar de camping om te zwemmen. Marijke wil wel wandelen - het is één van de opdrachten uit haar Junior Ranger boekje - en daarom gaan we toch maar. Eén van de opdrachten is om op te schrijven welke dieren je allemaal ziet tijdens de wandeling. Marijke ziet een zwarte kraai, twee grondeekhoorns, vier wespen, een vogel met blauwe vleugels en een stuk of tien mieren. De rangers zullen onder de indruk zijn. Het is erg warm. We drinken weer veel water en besluiten tot groot genoegen van Judith om maar niet helemaal tot de Queens Garden te wandelen maar om te keren en terug te gaan naar de camping. Terug omhoog is een stuk vermoeiender. De eerste die boven komt is Judith. Ze is opeens helemaal gemotiveerd om te gaan lopen.


We nemen de shuttlebus terug naar het Visitor Center en daar geeft Marijke haar boekje aan een ranger. We vertellen hem dat ze vanwege het taalprobleem niet een rangeractiviteit heeft bijgewoond maar wel alle andere opdrachten heeft uitgevoerd en dat ze wel twee keer zoveel zwerfafval heeft verzameld en in een afvalbak heeft gegooid als verlangd werd. Dat is heel mooi zegt de ranger, maar ze kan geen junior ranger worden. Dat kan echt alleen maar als ze ook een rangeractiviteit heeft bijgewoond. De Junior Ranger badge kan hij dus helaas niet geven. Hij kijkt ook niet eens verder in haar boekje. Wel krijgt ze een embleem (Judith ook). Strikt formeel zal hij wel gelijk hebben, maar zoiets doe je niet. Marijke is zwaar teleurgesteld.
De rest van de dag wordt besteed aan zwemmen, eten en weer zwemmen. In de grote winkel van Ruby’s Inn kopen we voor $25 een prachtig boek van National Geographic over alle Nationale Parken van Amerika. Het zijn er momenteel 55. We tellen hoeveel wij er al bezocht hebben. We komen uit op 14; te weten: Arches, Bryce, Canyonlands, Capital Reef, Death Valley, Grand Canyon,  Grand Teton, Great Basin, Redwood, Sequoia & Kings Canyon,  Waterton-Glacier, Yellowstone, Yosemite en Zion.  Als we het Joshua Tree National Park alvast mee rekenen – dat park zullen we later op deze rondreis bezoeken -, dan hebben we er 15 gezien. Nog 40 te gaan. We moeten dus nog maar wat vaker naar Amerika.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten